مژده ديدار

بهار مــــــــــــــــــــژده ديـــــدار يار داد
شــــــايد كه جــان به مقدم باد بهار داد
بلبل به شـــــــــــاخ ســرو در آوازِ دل‏فريب
بـــــــــــــــــر دل نويد سرو قد گلعذار داد
ساقى به جام بـــاده در آن عشوه و دلال
آرامشى به جـــــــــان مـــــــن بيقرار داد
در بوستان عشق نشايد غمين نشست
بايد كه جان به دست بتى مى‏گسار داد
شيرين زبان مــــــــن گل بى‏خار بوستان
جــــــامى ز غم به خسرو، فرهاد وار داد
تا روى دوست ديــــــــد دل جان‏گداز من
يك جـــــــــان نداد در ره او صد هزار داد